Voorkomen, genezen of negeren
Een op de drie mensen riskeert liever een korter leven, dan dat ze dagelijks een pil nemen om (hart)ziekten te voorkomen.
Dat blijkt uit onderzoek aan de University of California San Francisco en de University of North Carolina (uit: tijdschrift Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes).
Verbaast dit jou ook? Dat mensen liever korter leven dan dagelijkse een pil nemen tegen zelfs acuut levensbedreigende kwalen?
Meer dan 8 procent van de deelnemers aan het onderzoek (allen 50+) was bereid om maar liefst twee jaar van hun leven op te geven om het slikken van medicijnen te voorkomen. Ongeveer 21 procent vindt een week tot een jaar korter leven acceptabel. Het moet toch niet gekker worden zou je denken.
Wat brengt mensen er toch toe om voor een gezond leven iets te moeten doen zó erg te vinden? Terwijl anderzijds de farmaceutische industrie flinke omzetten draait met de verkoop van vaak volledig vrijwillig geslikte vitaminepreparaten, drankjes en poeders? Valt de mensheid uiteen in twee categorieën? Hypochonders met buidels vitaminepreparaten enerzijds en anderzijds categoraal ontkenners van ieder mogelijk persoonlijk toekomstig leed?
Wat geldt voor pillen geldt evenzeer voor mentale hulpverlening. Nu we weten dat burnout langdurige negatieve invloed heeft op je cognitief functioneren, de kans op dementie vergroot en je korter leeft bij het jezelf blootstellen aan langdurige stress:
Wat maakt in vredesnaam dat ‘we’ niet, als was het normaal, besluiten om een psychosociaal begeleider te consulteren voor een paar keer en het heft in eigen hand nemen. Om in korte tijd te leren hoe we onze (soms onvermijdelijke) stress kunnen managen. Onze manier van omgaan met stress zo te veranderen dat we er geen last meer van hebben. Enkele gesprekken met een professional om een dreigende burnout te voorkómen volstaan immers veelal.
Laten we het maar houden op een fenomenaal vermogen om de schijn op te houden. Schijn op te houden voor onszelf dat we kerngezond blijven als we roken, kerngezond blijven als we bijna nooit bewegen en geen pillen nodig hebben want we zijn immers gezond. We kennen geen stress en daar onder door gaan is natuurlijk al helemaal absurd.
Wanneer leren we onszelf niet te bedriegen?
Burnout: ultieme ‘beloning’ voor de meest fervente doorzetters.
De symptomen van burnout komen ook voor bij mensen met whiplash, CVS (chronisch vermoeidheid syndroom) en fibromyalgie (reuma van de weke delen). Het specifieke kenmerk van burnout is de duidelijke relatie met het werk.
Verstoord evenwicht zonder dat je het goed in de gaten hebt.
Er is sprake van een verstoord evenwicht tussen de eisen die het werk stelt en de persoonlijke behoeften en vermogens. Alsof de rek uit het elastiek is: de veerkracht raakt verloren.
De oorzaak voor burnout ligt niet in het werk alleen, niet bij de werknemer alleen. Het gaat om de wisselwerking tussen de eisen van het werk en de persoonlijkheid van de werknemer. Binnen organisaties kunnen bijzonder veerkrachtige mensen tot het randje van burnout gedreven worden; er zijn ook mensen die veel eerder dan anderen burnout geraken onder minder stressvolle omstandigheden.
Mensen met doorzettingsvermogen.
Net als bij mensen die langer last houden van een whiplash zijn werknemers die geconfronteerd worden met burnout getypeerd door bovenmatige betrokkenheid, een groot verantwoordelijksgevoel en groot doorzettingsvermogen. Het fantastische vermogen om door te zetten en niet op te geven is in veel situaties een fraaie kwaliteit, die zich in bijzondere omstandigheden tegen jou keert.
“Niet bij de pakken neerzitten! Pak jezelf bij kop en kont en doorgaan! Niet opgeven nu! Stop dat gepieker en doe gewoon wat je moet doen!” Talloze varianten benutten de doorzetters voor het zichzelf opjutten om vooral niet toe te geven en stil te staan bij het feit dat je je opgejaagd voelt. Dat je vermoeider begint te raken. Dat je niet lekker in je vel zit. Meer irritaties krijgt. Slechter slaapt en ga maar door.
Moet ik dit soort vage klachten serieus nemen ? ‘Kom op zeg!’
Het voelt allemaal aan als vage klachten, waaraan je niet snel wilt toegeven. Ondertussen verzwakt je afweersysteem. Medisch gesproken veranderen je hormoonhuishouding; wordt je sympatisch zenuwstelsel geactiveerd, zodat adrenaline, noradrenaline en cortisol worden extra aangemaakt. Je hartslag- en bloedruk veranderen, ademhalingsreacties veranderen en je weerstand tegen infecties neemt af.
Het is tegen de achtergrond van ‘doorzetter zijn’ geen mirakel, dat werknemers die gezegend zijn met deze kwaliteiten niet dat belangrijke moment van stilstaan en reflectie inbouwen. Laat staan actief overgaan tot inroepen van even wat hulp van anderen. Laat staan een beroep doen op kortstondige professionele hulp.
Besteedt 5 minuten aan bezinning en doe dan je eigen ding.
Op de website van 123 test https://www.123test.nl/burnout/ kun je zelf een kort testje invullen en nagaan of serieus nemen van jezelf inmiddels verstandig zou kunnen zijn. Doe die test eens.
Wie weet zijn 5 minuten niet veel voor het voorkomen van jouw persoonlijke burnout.
Wist je overigens dat we al sinds 1996 uit wetenschappelijk onderzoek weten dat als iemand lange tijd in psychisch belastende omstandigheden werkt, jouw levensverwachting met zeven jaar wordt bekort? (Gaillard, 1996)
Stress - en verzuimpreventie: hoe? 