Grenzen stellen

Veel mensen die ik begeleid hebben moeite met het stellen van grenzen. Als collega’s vragen behulpzaam te zijn of even een taak over te nemen zeggen ze nooit nee. En zijn daardoor graag gezien, worden gewaardeerd en krijgen regelmatig de positieve feedback waar we allemaal best naar verlangen.

Uiteindelijk is, voordat ze er zelf erg in hebben, de roofbouw begonnen op de eigen energie. En ze gaan vrolijk door met behulpzaam zijn, overnemen, inspringen en ondersteunen. De waardering blijft immers erg plezierig. Je hebt het positieve gevoel dat je goed presteert en optimaal draait.

Hoewel het langzaam maar zeker knaagt en de irritatie onderhuids groeit ‘dat anderen zelden of nooit rekening met jou houden’ en ‘nooit uit zichzelf jou iets uit handen nemen’. Als iemand iets zegt over dat jij je terugtrekt, of soms zo onverwacht uit je slof schiet (wat ze helemaal niet van je kennen) dan wimpel je het weg. Je gaat door en door en door.

Dan, na verloop van soms jaren, gebeurt er iets waardoor het evenwicht wordt verstoord. Een familielid overlijdt, er tekent zich een scheiding af ….. de direct oorzakelijke veranderingen zijn vaak veel minder ingrijpend.

En pats boem. Je gaat onderuit. Spontane huilbuien, terneergeslagen zijn, er tegen op zien om naar je werk gaan. Slapeloze nachten.

Op die momenten en vaak nog later kloppen mensen bij mij aan, vaak daartoe gestimuleerd door anderen zoals bedrijfsarts, HRM of leidinggevende.

Ga eens bij jezelf na of jij nee zegt als je dat eigenlijk wel nodig hebt. Ga eens bij jezelf na of jij duidelijk kunt zijn over je eigen behoeften. Iets kunt vragen voor jezelf.

Het even stil staan bij wat jij doet kan je een nieuwe, veel meer ontspannen wereld opleveren. Worstel jij met nee zeggen en met grenzen stellen? Maak eens een afspraak en ontdek hoe snel jij dat bij jezelf kunt veranderen.